بساط من

حاج آقا قاضی امام جمعه شهرمان می گوید که جا داشت آقای دکتر روحانی در گزارش 50 روزه ایی که در جمع نخبگان ارائه دادند به موارد نابجای اتفاق افتاده در نیویورک هم اشاره می کردند.

من می گویم خوب است از منظر دیگری هم به گزارشک آقای روحانی توجه کنیم. دولتی که پنجاه روز است وزرایش مسئولیت گرفته اند و به وزارت خانه هایشان رفته اند، دولتی که قرار است آغاز حماسه اقتصادی از آن باشد، آنقدر نتیجه اقداماتش در سطح جامعه و بین عوام الناس نامحسوس است که مجبور است این گونه گزارش دهد:

تا همین چند روز پیش همه معوقات کشاورزان را داده ایم.

کسی نیست بگوید معوقات از چه تاریخ را تا همین چند روز پیش پرداخت کرده اید؟ معمولا مدت زمانی که بدهی پرداخت نشده را می گویند که نشان از اهمیت کار دارد نه اینکه تا چند روز پیش عملیات پرداخت آنها تمام شده است!( نشان می دهد یا مدت زمان قابلی نبوده و یا روند کار این گونه بوده است)

یا این فرمایش( نقل به مضمون):

از انتقاد استقبال می کنیم، اما انتقاد نیش دار نه!

بعد دستور می دهند از کیسه دولت پیش ببخشند! و 50 شکایت دولت دهم از رسانه ها را پس می گیرند که آقاجان ما انتقاد پذیریم.

اما نوبت به دولت فعلی که می رسد از انتقادها انتقاد می کنیم!

بهتر است چیزی را که تا کنون برای دیگران روا می داشتیم اکنون برای خود هم روا بداریم که این مهم حکم شرع و انصاف است و شاید بهتر باشد کمتر نطقمان را مهندسی کنیم.

تی فرنگ: دولت محترم در بحث گرانی تا حدودی حق دارد؛ تا برآورد دقیق دخل و خرج و کسب اطلاع دقیق از بازار و همچنین تلاش برای اصلاح بودجه ایی که آنقدر بعضی ها آن را  تغییر دادند و تصویب کردند که اینگونه کسر است، زمان می برد.